Aşkla bak Dünyaya, her şeye ey sevgili, O’nun gözüyle bak, ayırma aşk,
Bir çiçeğin güzelliğini sevmek, ona hayran olmak kolay,
Sevebilir misin beton bir evin duvarlarını, ya da bir sokak lambasının soğuk metal gövdesini,
Saçları rüzgarda savrulan güzeller güzeli bir kızı, ya da bir erkeği sevmek doğal,
Sevebilir misin bir poşeti, zift kokan asfaltı, egzost dumanını,
En güzel senfoniler gibi öten bir kuşu, minik bir köpeği sevmek olağan,
Sevebilir misin zehrini saçan bir hayvanı, gözleri saldırganca bakan bir çakalı, bir zehirli kurbağayı,
Bir engin denizi, bir çağlayanı sevmek güzel,
Sevebilir misin atıklarını, çöplerini, oluşturduğun betondan kentleri, bataklıkları,
Onlarla aşkı yaşayabilir misin? Onlara baktığında aşkı görebilir misin,
Sev, ey yüreği tüm evreni kaplayan sevgili,
Bunları sen yarattın, ayırma yarattıklarını birbirinden,
O’nun gözünden, O’nun gözüyle bak,
Yarattığın seni cezbetmediyse eğer,
Sil, yeni baştan yarat,
Ama seni ifade eden, etmeyen, her yarattığını başka sev,
Her biri seni ifade ediyor; birine çıraklık, birine de ustalık eserim dersin,
Hatta, onu bile deme, sev her birini, sevginde ayırma, daha fazla, daha az deme,
İşte o an onun gözüyle bakıyorsun, ve artık sen aşksın,
İşte o zaman bir poşete de aşkla bakabilen ey sevgili,
İşte o zaman tüm evrenle bir,
İşte o saniye aşk,
Sonsuzluktasın…
Şiva Deniz Oflaz
21.01.2010-İstanbul
Yorum bırakın